راستی، مسلمانی ما چه کم دارد؟!

فرق احیای ما و ابن ملجم!!
احیای شب قدر به عبادت، سنتی است که در زمان رسول اکرم (صلی الله علیه و  اله) نیز بوده و چه بسا دشمنان خدا؛ شمرها و عمر ابن سعدها هم شب های قدر را به عبادت به سحر رسانده باشند!
اما چه فایده ای از این نوع احیا و عبادت اگر بی مغز باشد؟!
چه فایده اگر احیا بگیری و هنوز پیکر بی جان پیامبرت را دفن نکرده، به وصیتش پشت کنی، با اهل سقیفه هم داستان شوی و زمام را به دست نا اهلان و نامحرمان بسپاری؟!
چه حاصل اگر شب قدر را به عبادت سر کنی و از حقیقت شب قدر؛ فاطمه (سلام الله علیها) در کوچه دفاعی نکنی؟!
چه فایده اگر شب زنده دار باشی و ولی زمانت را تنها گذاری؟!
چه فایده که شب قدر را بزرگ بداری و به امام و مکتب امام خود پشت کنی؟!
اصلاً مگر نه این که ابن ملجم، شب بیست و یکم ماه رمضان را به خاطر فضیلتش برای قتل امیرالمؤمنین انتخاب کرد؟!
چه طرفی می بری از قرآن به سر اگر ورق پاره های عمر و عاص را بر قرآن ناطق ترجیح دهی؟!
چه سود اگر اهل رمضان باشی و به معاویه رأی دهی تا در بزنگاه صفین، تیغ بر گلوی علی (علیه السلام) رود و مکر عمر و عاص کارگر افتد؟!
چه فایده که نام شیعه بر تو باشد و امام تو را بی نماز بدانند؟!
چه حاصل از شیعه بودنت اگر همین بی تفاوتی ات و کم غیرتی ات در دفاع از حریم ولایت، فرق ولایت را در محراب بشکافد؟!
چه سود از عبادتت اگر به تطمیعی، تهدیدی یا نیرنگی به اردوگاه دشمن بپیوندی و به امام تو جام زهر بنوشانند؟!
چه حاصل از مسلمانی ات اگر پیشانی ات پینه بندد و سیاهی لشکر ابن زیاد و یزید شوی تا حسین (علیه السلام) و یاران اندکش به قتلگاه روند و اهل و عیالش به اسارت؟!
چه سود که قرآن بر سر گیری و جهالتت، سر قرآن را بر سر نیزه فرستد؟!
چه سود از اسلامت که مسلمان باشی و قدمی برای دینت برنداری؟! به جان، آبرو و حتی مال!
چه فایده که شیعه ی امام زمانت باشی و به زمینه سازی ظهورش کوششی برای رسیدن پرچم انقلاب و نظام اسلامیبه دستش نکنی؟!
راستی! مسلمانی ما چه کم دارد؟!
 
منبع حرف تو
انتهای پیام/