کهن‌ترین هنر دست ایرانیان است؛
حصیربافی سیستان و بلوچستان در مسیر توسعه اقتصادی
هنر حصیربافی یکی از کهن ترین آثار دست مردمان سیستان و بلوچستان بوده که در مسیر توسعه اقتصادی قرار گرفته است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پهره به نقل از «عصرهامون»، حصیربافی یادگاری از گذشته‌های دور این سرزمین اساطیری و هنرپرور است که قدمتی طولانی دارد و با زندگی مردم این استان گره‌خورده است.
امروزه واژه صنایع‌دستی در ادبیات توسعه سیستان و بلوچستان می‌تواند نقش مهمی داشته باشد و ازآنجایی‌که سیستان و بلوچستان به‌عنوان استانی که حصیربافی در آن یک هنر ریشه‌دار و اصیل است می‌تواند از این ظرفیت برای رونق اقتصادی خود بهره گیرد.
حصیربافی تا دو دهه پیش از رونق خوبی در منطقه سیستان برخوردار بود؛ اما به یکباره با بحران خشکسالی و خشک‌شدن تالاب بین‌المللی هامون و تخریب طبیعی نیزارهای آن حصیربافی دست خوش این بحران شد.
بسیاری از حصیربافان همانند بسیاری از ساکنان حاشیه هامون به شغل دیگری رو آوردند، اما برخی از هنرمندان حصیرباف همچنان در منطقه ماندگار شده و با تأمین نی از سایر استان‌ها به طور کج دار و مریز به بافت حصیر مشغول شدند تا این هنر اصیل و باسابقه به یکباره نابود نشود.
صادرات هر محصولی مهم‌ترین عامل ارزآور برای هر کشوری است در شرایط کنونی که اقتصاد تک‌محصولی دیگر جوابگوی جامعه نیست و لزوم توجه به رونق تولید روزبه‌روز پررنگ‌تر و لزوم توجه به صادرات صنایع‌دستی مشخص می‌شود.
مناطق تولید حصیربافی سیستان در زابل و روستاهای حاشیه کوه خواجه و در بلوچستان شهرهای نیک‌شهر، سراوان، سرباز و قصرقند است.
حصیربافی‌های سیستان به کشورهای حوزه خلیج‌فارس صادر شد
محمدهادی طهرانی مقدم، سرپرست اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی سیستان و بلوچستان بیان کرد: حصیرهای سنتی که توسط بومیان منطقه سیستان بافته می‌شود به کشورهای حوزه خلیج‌فارس صادر شد.
وی افزود: حصیربافی یکی از صنایع‌دستی اصیل مردم سیستان است که از دیرباز به این هنر مشغول بوده‌اند و اشتغال‌زایی خوبی نیز برای مردم داشته؛ اما طی سال‌های اخیر به دلیل خشکسالی‌های تالاب هامون فعالان این حوزه را قدری با چالش مواجه کرده است.
سرپرست اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی تأکید کرد: علی‌رغم مشکلات موجود باز هم حصیربافی‌هایی که هنر دست مردم سیستان است و به زبان محلی به آن «خولک» گفته می‌شود در حال حاضر به کشورهای حوزه خلیج‌فارس صادر می‌شود و مشتریان خاص خود را نیز دارد و از آن برای تزیین درب و پنجره ورودی ساختمان‌ها استفاده می‌شود که زیبایی چشم نوازی دارد.
به گفته طهرانی مقدم؛ این هنر بیشتر در روستاهای نزدیک به دریاچه و تالاب هامون و کوه خواجه رونق داشته و نمونه بارزی از کارگروهی و خانوادگی است و تلاش می‌کنیم تا حمایت‌های لازم از فعالان این عرصه انجام شود.
اشتغال‌زایی برای ۴۰ نفر
یکی از کارآفرینان حصیرباف در منطقه سیستان در این باره به خبرنگار ما گفت: از طریق حصیربافی علاوه بر تأمین مخارج خانواده خود، زمینه اشتغال برای ۴۰ نفر دیگر را فراهم کرده‌ام که امرارمعاش و گذران زندگی می‌کنند.
حبیب صیاد که ساکن روستای فقیر لشکری از توابع شهرستان نیمروز است، افزود: برای این کار ابتدا لوخ یا خولک را از دریاچه تهیه کرده و به همراه سایر وسایل موردنیاز به بافندگان خانگی تحویل می‌دهیم و آنها در منزل اقدام به بافت می‌کنند.
به گفته صیاد؛ پس از خشک‌شدن تالاب هامون به‌ناچار خولک‌های لازم را از شمال کشور تهیه می‌کنیم که باعث افزایش هزینه شده اما باز هم محصول تولیدی نهایی مشتری‌های داخلی و خارجی خود را دارد که نیاز است تا دستگاه‌های متولی ضمن حمایت لازم دراین‌خصوص، برای بیمه فعالان حوزه نیز تدبیر کنند.
انتهای خبر/ https://asrehamoon.ir/vdcd5k0fnyt09j6.2a2y.html
امروزه واژه صنایع‌دستی در ادبیات توسعه سیستان و بلوچستان می‌تواند نقش مهمی داشته باشد و ازآنجایی‌که سیستان و بلوچستان به‌عنوان استانی که حصیربافی در آن یک هنر ریشه‌دار و اصیل است می‌تواند از این ظرفیت برای رونق اقتصادی خود بهره گیرد.
حصیربافی تا دو دهه پیش از رونق خوبی در منطقه سیستان برخوردار بود؛ اما به یکباره با بحران خشکسالی و خشک‌شدن تالاب بین‌المللی هامون و تخریب طبیعی نیزارهای آن حصیربافی دست خوش این بحران شد.
بسیاری از حصیربافان همانند بسیاری از ساکنان حاشیه هامون به شغل دیگری رو آوردند، اما برخی از هنرمندان حصیرباف همچنان در منطقه ماندگار شده و با تأمین نی از سایر استان‌ها به طور کج دار و مریز به بافت حصیر مشغول شدند تا این هنر اصیل و باسابقه به یکباره نابود نشود.
صادرات هر محصولی مهم‌ترین عامل ارزآور برای هر کشوری است در شرایط کنونی که اقتصاد تک‌محصولی دیگر جوابگوی جامعه نیست و لزوم توجه به رونق تولید روزبه‌روز پررنگ‌تر و لزوم توجه به صادرات صنایع‌دستی مشخص می‌شود.
مناطق تولید حصیربافی سیستان در زابل و روستاهای حاشیه کوه خواجه و در بلوچستان شهرهای نیک‌شهر، سراوان، سرباز و قصرقند است.
حصیربافی‌های سیستان به کشورهای حوزه خلیج‌فارس صادر شد
محمدهادی طهرانی مقدم، سرپرست اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی سیستان و بلوچستان بیان کرد: حصیرهای سنتی که توسط بومیان منطقه سیستان بافته می‌شود به کشورهای حوزه خلیج‌فارس صادر شد.
وی افزود: حصیربافی یکی از صنایع‌دستی اصیل مردم سیستان است که از دیرباز به این هنر مشغول بوده‌اند و اشتغال‌زایی خوبی نیز برای مردم داشته؛ اما طی سال‌های اخیر به دلیل خشکسالی‌های تالاب هامون فعالان این حوزه را قدری با چالش مواجه کرده است.
سرپرست اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی تأکید کرد: علی‌رغم مشکلات موجود باز هم حصیربافی‌هایی که هنر دست مردم سیستان است و به زبان محلی به آن «خولک» گفته می‌شود در حال حاضر به کشورهای حوزه خلیج‌فارس صادر می‌شود و مشتریان خاص خود را نیز دارد و از آن برای تزیین درب و پنجره ورودی ساختمان‌ها استفاده می‌شود که زیبایی چشم نوازی دارد.
به گفته طهرانی مقدم؛ این هنر بیشتر در روستاهای نزدیک به دریاچه و تالاب هامون و کوه خواجه رونق داشته و نمونه بارزی از کارگروهی و خانوادگی است و تلاش می‌کنیم تا حمایت‌های لازم از فعالان این عرصه انجام شود.
اشتغال‌زایی برای ۴۰ نفر
یکی از کارآفرینان حصیرباف در منطقه سیستان در این باره به خبرنگار ما گفت: از طریق حصیربافی علاوه بر تأمین مخارج خانواده خود، زمینه اشتغال برای ۴۰ نفر دیگر را فراهم کرده‌ام که امرارمعاش و گذران زندگی می‌کنند.
حبیب صیاد که ساکن روستای فقیر لشکری از توابع شهرستان نیمروز است، افزود: برای این کار ابتدا لوخ یا خولک را از دریاچه تهیه کرده و به همراه سایر وسایل موردنیاز به بافندگان خانگی تحویل می‌دهیم و آنها در منزل اقدام به بافت می‌کنند.
به گفته صیاد؛ پس از خشک‌شدن تالاب هامون به‌ناچار خولک‌های لازم را از شمال کشور تهیه می‌کنیم که باعث افزایش هزینه شده اما باز هم محصول تولیدی نهایی مشتری‌های داخلی و خارجی خود را دارد که نیاز است تا دستگاه‌های متولی ضمن حمایت لازم دراین‌خصوص، برای بیمه فعالان حوزه نیز تدبیر کنند.
انتهای خبر/ https://asrehamoon.ir/vdcd5k0fnyt09j6.2a2y.html
کد مطلب: 430971
