تراژدی تکراری مرگ آبزیان در هامون پایان ندارد/10درصد ماهی ها تلف شده در سیستان خوراکی هستند

مرگ این ماهی ها عمدتاً به دلیل خشک شدن آب تالاب هامون و همچنین عدم رهاسازی حق آبه از سوی کشور افغانستان است.

این در حالی است که بسیاری از ماهی ها و پرندگان تالاب هامون با خشک شدن آب این تالاب بین المللی قربانی دیپلماسی آب می شوند.

هامون با مرگ ماهی ها هم اشتغالزایی می کند

عیسی میرانی شاهرودی مدیر کل شیلات استان سیستان و بلوچستان ( آبهای داخلی) در گفت و گو با خبرنگار ما، گفت: به تازگی کلیپی از مرگ ماهی در پشت یک سد منتشر شدهاست که فرد صیاد ادعا می کند که این ماهی ها می توانند تا سه الی چهار کیلو رشد کنند باید گفت که حتی از هر ۱۰ کارشناس شیلات تنها پنج نفر می توانند با یک نگاه نوع ماهی را مشخص کنند.

وی بیان داشت: بیش از ۹۰ درصد ماهی های تلف شده در بستر رودخانه ها هرزماهی هستند و عملا زنده بودن آنها هیچ سودی برای صیادان ندارد.

وی تصریح کرد: این هرزماهی ها توسط صیادان جمع آوری می شوند و با قیمت بسیار خوبی به کارخانه ها فروخته می شوند و به صورتی با مرگ این هرزماهی ها هم اشتغالزایی ایجاد شده است.

شاهرودی بیان داشت: تاکنون تلفاتی در بستر تالاب هامون نداشته ایم اما در رودخانه هایی که آب آنها به صورت کامل خشک شده است، تلف شدن هرز ماهی ها را شاهد بوده ایم.

وی بیان داشت: هم اکنون دو نقطه بحرانی را در منطقه سیستان داریم که تا چند روز آینده شاهد مرگ ماهی ها در این مناطق خواهیم بود، قبل از هر اقدامی صیادان آماده برداشت ماهی ها هستند تا بیشترین استفاده را از این بحران بکنند.

مدیر کل شیلات سیستان و بلوپچستان بیان داشت: تصاویری هم که در نزدیکی کوه خواجه از مرگ ماهی ها گرفته شده است، مربوط به جمع آوری ماهی ها از بستر رودخانه ها است که حدود یک ماه قبل جمع آوری شده اند و ربطی به تالاب هامون ندارد.

وی همچنین گفت: اصولاً شناسایی دقیق ماهیان بر اساس وجود برخی خصوصیات سیستماتیک از قبیل نوع و تعداد فلس، انواع باله، نوع و تعداد دندان حلقی، وضعیت دهان، خط جانبی و .‌‌.. صورت می پذیرد در برخی از گونه های ماهیان بدلیل مشابهت زیاد امکان تشخیص گونه ماهی از روی ظاهر به سختی امکانپذیر است و نیاز به بررسی‌های سیستماتیک می باشد.

میرانی شاهرودی تصریح کرد: به عنوان مثال دو گونه کاراس و کپور معمولی به لحاظ شباهت ظاهری زیاد غالباً قابل تشخیص برای افراد عادی نبوده ولی با بررسی های خصوصیات سیستماتیک مشخص می شود که تفاوت آنها در وضعیت دندان حلقی (در کپور ۳ ردیفه در کاراس یک ردیفه)؛ تعداد سبیلک (کپور دارای ۲ جفت سبیلک، کاراس فاقد سبیلک)؛ تعداد فلس خط جانبی (کپور ۳۲۳۰ و کاراس ۳۱۲۶ عدد) می باشد.

وی خاطرنشان کرد: بر اساس بررسی های تخصصی و کارشناسی شیلاتی صورت پذیرفته، بچه ماهیان مذکور در پشت سدها و برخی آبگیرهای منطقه سیستان غالباً از گونه هرز آمور نما با نام علمی Pseudorasbira parva و تعدادی نیز از گونه کاراس با نام علمی Carassius Carassius بوده که فاقد قابلیت رشد و پرورش در استخرها و منابع آبی می باشد و بدلیل عدم رشد، رقابت اکسیژنی و غذایی با گونه های پرورشی، خطرات ناشی از انتقال بیماریها و ... بعنوان گونه های هرز شناخته می شود.


انتهای پیام/