صورتش زیبا نیست ولی سیرتش آسمانی است

به گزارش پهره به نقل از تا شهدا؛ طوبی زرندی همسر جانباز  70 درصد حاج رجب محمدزاده با بیان اینکه حاج رجب شهادت را هر روز تجربه می کند، اظهار کرد: او متولد 1317 است که از سال 64 به عنوان بسیجی، چهار مرحله به جبهه اعزام شد تا اینکه درسال 66 در منطقه ماهوت عراق از ناحیه صورت جانباز شد و تقریبا تمام صورت خود را از دست داد. 
 
وی افزود: همیشه دوست داشتم با یک پسر زیبا ازدواج کنم از میان خواستگارانم زیباترین پسر را با شور جوانی انتخاب کردم؛ اوایل سال 1350 زندگی مشترک خود را با حاج رجب که صورت زیبایی داشت شروع کردم. 
 
وی عنوان کرد: سال های اول زندگی مشترکم بسیار خوب و عالی گذشت، همسری خوش اخلاق، با ایمان و زیبا داشتم، زندگی بر وفق مراد من بود تا اینکه جنگ شروع شد و همسرم علی رغم اینکه چهار فرزند داشتیم به جبهه اعزام شد؛ او در تیپ ویژه شهدا به فرماندهی شهید محمود کاوه نیز حضور داشت. 
 
همسر جانباز سرافراز حاج رجب محمدزاده می گوید: او دستی با برکت در نانوایی داشت و مردی زحمتکش در این کار بود و یقین داشتم که ایران برای سربلندی به غیور مردانی همچون همسرم نیاز دارد. 
 
وی ابراز کرد: او مردی دلیر و شجاع بود و با وجود اینکه چهار فرزند کوچک داشتیم و مدت اعزام به جبهه قریب به سه ماه بود اما هیچگاه این مسائل مانع رفتنش به جبهه نشد. 
 
وی گفت: آخرین باری که همسرم به جبهه رفت با اعتقاد قلبی و شور و شوقی فراوان گفت:« نماز و روزه واجب است، جبهه رفتن نیز همانطور حق و واجب است بنابراین من باید به این واجب الهی عمل کنم». 
 
چهره‌ی فعلی حاج رجب ساخته دست پزشکان است 
زرندی گفت: حدودا دو ماه گذشت که نامه ای از او دریافت کردیم، در این نامه نوشته بود: «تقریبا کارمان تمام شده و به زودی برمیگردم» اما سه ماه گذشت و از او خبری نشد، تا اینکه کم کم نگران حال و روزش شدیم و از همرزمانش وضعیتش را پیگیری کردیم؛ بعد از مدتی یکی از همرزمان همسرم در کوچه فرزندم را می بیند و از او می پرسد؛ «پدرت نیامده؟» او هم جواب می دهد: «نه هنوز خبری از پدرم نداریم»؛ همرزم همسرم که از ماجرا خبر داشت در پاسخ به پسرم می گوید: «ان شاءلله خبری از او می آید». 
 
وی خاطر نشان کرد: وقتی پسرم ماجرا را برای من تعریف کرد احتمال دادم او شهید شده باشد و زندگی زیبای من برای همیشه خراب شود تا اینکه چند روز بعد خبر آوردند در بیمارستان بستری است؛ با عجله همراه پسر هشت ساله‌ و دختر کوچکم وارد بیمارستان فاطمه‌الزهرا(س) تهران شدم، تقریبا تمامی دکترا از او قطع امید کرده بودند ملحفه سفیدی به روی همسرم انداخته بودند و می گفتند: « امیدی به بهبودی او نیست»، با دیدن این صحنه متوجه شدم این یک مجروحیت ساده نیست. 
 
وی بیان کرد: نزدیک‌تر که شدم، ملحفه را کنار زدم، صورتش کاملا باندپیچی شده بود، بعد از اینکه باندهای صورتش باز شد دیدم فک همسرم کاملا از بین رفته، صورتش صاف صاف شده بود بطوری که زبان کوچک ته گلویش به راحتی دیده می‌شد، یک چشمش هم به دلیل افتادگی نابینا و تنها چشم دیگرش آن هم از فاصله‌ی نزدیک می‌ دید. 
 
همسر جانباز 70درصد حاج رجب محمدزاده افزود: وقتی با این صحنه مواجه شدم از هوش رفتم و در اتاق دیگری بستری ام کردند، وضعیتش خیلی وخیم بود اما یک پزشک جراحی که در آن بیمارستان حضور داشت با دیدن وضعیت همسرم می گوید: «نگران نباشید، می توانم او را مداوا ‌کنم نگران نباشید». 
 
وی گفت: همه می دانستند که او رفتنی است اما با تمام وجود دعا می کردم او به هر قیمتی فقط زنده بماند و سایه اش بالای سر من و فرزندانم باشد؛ حاج رجب در این مدت 26 بار تحت عمل جراحی قرار گرفت تا به شکل امروزش درآمد، هر بار در این عمل‌ها یک تکه پوست از دست، پا و یا سرش جدا می‌کردند و به صورتش پیوند می‌زدند، از پوست سرش برایش ریش و سبیل ساختند، ولی استخوان دماغش جوش نخورد، چهره‌ی فعلی حاج رجب همه چیزش ساخته دست پزشکان است. 
 
مقام مادر شهید 
همسر جانباز حاج رجب محمدزاده تصریح کرد: بعد از مجروحیت تا دو سال کارم شده بود گریه و هر شب با بغض می‌خوابیدم، یک شب که قبل از خواب بسیار گریه کرده بودم خوابی دیدم که بعد از دو سال خداوند صبری به من داد که تا همین حالا ادامه دارد؛ خواب دیدم در پایین جایی شبیه به جبل‌النور کوهسنگی ایستاده‌ام، مقام معظم رهبری در بالای این کوه دستشان را دراز کردند و مرا به بالای بلندی فراخواندند، مادر شهیدی که در کنارمان ایستاده بود را نشان دادند و گفتند مقام شما با مقام این مادر شهید یکی است. 
 
وی گفت: به مرور وضعیت جسمی حاج رجب بهتر می شد اما وضعیت چهره او با هر عمل تغییر می کرد تا اینکه همسرم نحوه مجروحیت خودش را اینگونه برایمان تعریف کرد: «در سنگر داشتم برای کلمن یخ می‌شکستم، ناگهان خمپاره زدند و بعد از اینکه احساس کردم خون زیادی از من می‌رود، بیهوش شدم در آن لحظه چهار نفر در سنگر حضور داشتند که همگی شهید شدند»؛ دوست همرزمش که بر اثر جراحات جانبازی چند سال پیش شهید شده بود نیز در آن عملیات حضور داشته و تصمیم می گیرد بلند شود و به او کمک کند که متوجه می شود یک دست و یک پای خودش نیز قطع شده است. 
 
بعد از جانبازی حاج رجب، سیرت زیبایش مرا شیفته خود کرد 
زرندی بیان کرد: هیچ وقت پیش خدا و بنده خدا از این وضعیت گلایه ای نکردم، ولی فشار این اتفاق آن‌قدر سخت بود که تا مدت‌ها هر روز صبح‌ به روانپزشک مراجعه می‌کردم و بعد از ظهرها به یک دکتر دیگر، این اتفاق برای من بسیار سنگین تمام شد آن هم من که به دنبال زیبایی صورت بودم. 
 
وی ادامه داد: حاج رجب بعد از بهبودی نسبی به من گفت: «چون زیبایی همسر برای شما مهم هست می توانید یک زندگی مجدد را با یک فرد زیبا داشته باشید»، اما با خودم گفتم یک بله به آقا رجب گفتم یک عمر در کنارش خواهم ماند حتی اگر صورت نداشته باشد. 
 
وی خاطر نشان کرد: اوایل ازدواجم صورت زیبای همسرم برای من مهم بود اما بعد از جانبازی حاج رجب سیرت زیبایش مرا شیفته خود کرد. 
 
همسر جانباز حاج رجب محمدزاده اظهار کرد: فرزند ارشدمان در آن روزها کودکی دبستانی بود و معجزه خدا بود که او در چنین شرایطی از جانبازی پدرش هیچ حس بدی نداشت و با وجود همان شرایط همه جا با پدرش بیرون می‌رفت. 
 
وی گفت: حاج رجبی که نه دهان دارد، نه فکی و نه دندانی، حالا آرزویش شده تا بعد از 29 سال لقمه نانی را در دهانش بگذارد و غذاهای خانگی را بخورد سال اول فقط با سرنگ به حاج آقا غذا می‌دادم. او 29 سال است که فقط مایعات می‌خورد. حاج رجب تنها 30 درصد سلامتی داشت که آن هم چند سال گذشته سکته قلبی کرد و مجبور به انجام عمل قلب باز شد. 
 
همسر جانباز من روزی چند بار جلوی چشمانم شهید می‌شود 
وی عنوان کرد: شرایط زندگی خانواده شهدا خیلی بهتر است زیرا شهدا، شهید شدند و رفتند، اما همسر جانباز من روزی چند بار جلوی چشمانم شهید می‌شود. 
 
زرندی تصریح کرد: در زمانی که او برای عمل قلب در بیمارستان بستری بود، پرستار اتاق همسرم برای دادن قرص‌هایش، در حالی که صورتش را به سمت دیگری می‌برد تا همسرم را نبیند، قرص‌ها را دست من می‌داد تا به او بدهم، من به آن پرستار گفتم، همسرم ترس ندارد، او فقط یک جانباز است، همین. 
 
وی تأکید کرد: من هیچ انتظاری ندارم ولی جانبازها بیایند و از همسرم خبر بگیرند این حماسه آفرینان درد یکدیگر را بهتر درک می کنند. 
 
وی گفت: حاج رجب 29 سال در آرزوی دیدن مقام معظم رهبری بود اما یک بار این فرصت برایش پیش آمد که این دیدار برای چند دقیقه طول کشید. 
 
همسر حاج رجب محمدزاده خاطرنشان کرد: همسرم همچنان آرزوی دیدار با مقام عظمای ولایت بر دلش مانده است و علاقه دارد یکبار دیگر ایشان را از نزدیک ببیند. 
 
رفتار ها، نگاهها و حرف های مردم دل حاج رجب را شکسته است 
زرندی در ارتباط با اتفاقات دردناکی که در طول زندگی برای خانواده اش رخ داده بود، ابراز کرد: حاج رجب این روزها در میان مردمی راه می‌رود که شاید نمی‌دانند جانبازی او بخاطر آرامش و امنیت امروز آنها است، برخی با ترس از حاج رجب فرار می کنند به نحوی که حتی یکبار صاحب یکی از رستوران های مشهد به خاطر آرامش مشتری‌هایش از ما درخواست کرد انجا را ترک کنیم. 
 
وی با بیان اینکه حاج رجب مرد بسیار مظلومی است و تا به امروز حتی کوچکترین گلایه ای نکرده است، افزود: وقتی که با همسرم بیرون رفته بودیم، مادری که فرزندش گریه می‌کرد آنها را می‌بیند، انگشت اشاره‌اش را سمت حاج رجب دراز می‌کند و می‌گوید...
برخی رفتار ها، نگاه ها و حرف های مردم دل ما را شکسته است.